Niniejsza publikacja nawiązuje do artykułu opublikowanego na stronie internetowej SIPRP w dniu 3.01.2016r.   Serdecznie dziękujemy koleżankom i kolegom z różnych stron kraju za nadesłane uwagi co do projektu autorstwa Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (z daty 14.12.2015 r.) ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy. Opinię SIPRP wyrażoną w piśmie z 18.01.2016r. przesłaliśmy na ręce Pani Elżbiety Rafalskiej – Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

W opinii Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiona w tym projekcie propozycja zmiany art. 29 §2 Kodeksu pracy, polegająca na wprowadzeniu obowiązku potwierdzania na piśmie warunków umowy o pracę przed dopuszczeniem pracownika do pracy – jest słuszna. Koreluje ona z innymi przepisami prawa pracy, które nakładają na pracodawcę obowiązki w zakresie bhp, polegające na …….. nie dopuszczaniu do pracy pracowników, którzy nie odbyli odpowiedniego szkolenia wstępnego w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz nie posiadają orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy na zajmowanym stanowisku. Koreluje także z kodeksowym obowiązkiem zapoznania pracowników z regulaminem pracy przed dopuszczeniem go do pracy. Skoro na pracodawcę nałożono obowiązki wobec pracownika, z których zobowiązany jest się wywiązać jeszcze przed dopuszczeniem pracownika do pracy, to nie ma przeszkód, to również był zobowiązany, także przed dopuszczeniem pracownika do pracy, do potwierdzania na piśmie warunków umowy o pracę.

W opinii postulowaliśmy też, by w toku prac legislacyjnych rozważono także wprowadzenie do Kodeksu pracy instytucji domniemania istnienia stosunku pracy na wzór regulacji poczynionych przez parlamentarzystów w treści art. 4 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom  przebywającym wbrew przepisom na terytorium RP (Dz.U.2012 poz. 769). Jeżeli taką regulacją można było zabezpieczyć prawa pracownicze cudzoziemców, to jak się wydaje również nie ma przeszkód, aby taką, lub zbliżoną regulacją objąć ogół osób wykonujących pracę najemną, w tym także obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Paradoksalnie, aktualnie w tym zakresie prawo pracy słabiej chroni obywatela RP, niż cudzoziemca.

Zmiana terminu obowiązku pracodawcy potwierdzania na piśmie warunków umowy o pracę pracownika niewątpliwie wpłynęła by w pozytywny sposób na sytuację prawną pracowników poprzez ułatwienie im dokumentowania warunków zatrudnienia, oraz spowodowała by większą efektywność kontroli i nadzoru tzw. legalności zatrudnienia, sprawowanej przez inspektorów pracy Państwowej Inspekcji Pracy.

Oczywiście nie rozwiąże to narastających od wielu lat patologii. Kolejnym krokiem powinno być rozciągniecie analogicznego obowiązku na zgłoszenie pracownika/zleceniobiorcy do ubezpieczenia społecznego, jasny katalog przesłanek (pozytywnych lub negatywnych) istnienia stosunku pracy oraz zupełna zmiana filozofii funkcjonowania Państwowej Inspekcji Pracy w tym obszarze. Ale akurat, tego za nas, tj. Państwową Inspekcję Pracy – nikt nie zrobi. A bez strategicznych w tym obszarze zmian w dalszym ciągu, zarówno my jako instytucja, jak i my jako inspektorzy pracy – w dalszym ciągu będziemy narażać się na śmieszność. Nieuchronne będzie też pytanie ze strony polityków: „daliśmy wam 8% – a wy dalej nie możecie?” Mamy nadzieję że sytuacja dojrzała już do rzeczywistej zmiany metod kontroli PIP – które wywodzą się w prostej linii z czasów inspekcji związkowej i ustawy o PIP sprzed prawie 40 lat.

Mamy nadzieję, że opinia środowiska inspektorów pracy zostanie wzięta pod uwagę w toku prac legislacyjnych. O dalszym przebiegu zdarzeń będziemy oczywiście informować na bieżąco.

do pobrania:

Opinia SIPRP_1

Opinia SIPRP_2