Projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych – konsultacje publiczne.
Informujemy, iż w konsultacjach publicznych znajduje się projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych (projekt z dnia 12 marca 2021 r).
Zgodnie z treścią uzasadnienia proponowane zmiany stanowią m. in. dostosowanie obowiązujących regulacji do (…) aktualnego stanu prawnego, a także doprecyzowanie sposobu i trybu postępowania dotyczącego zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych, w tym również w przypadku śmierci pracownika albo byłego pracownika objętego zgłoszeniem podejrzenia choroby zawodowej, jak również wyeliminowania sporów o właściwość między organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Wskazać należy, że obecnie na etapie postępowania orzeczniczego, w toku ustalania rozpoznania choroby zawodowej, lekarz orzecznik opiera się na danych zamieszczonych w karcie oceny narażenia zawodowego sporządzonej przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego, natomiast lekarz, który zgłasza podejrzenie choroby zawodowej nie sporządza przedmiotowej oceny narażenia zawodowego, a jedynie kieruje pracownika na badania, a następnie występuje do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o jej przeprowadzenie, co w konsekwencji przedłuża postępowanie. Zatem proponuje się aby lekarz zatrudniony w jednostce orzeczniczej wydawał orzeczenie lekarskie na podstawie oceny narażenia zawodowego przeprowadzonej tylko przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, co w konsekwencji skróci proces orzeczniczo-diagnostyczny i umożliwi szybkie wydanie decyzji.
Przedmiotowa ocena będzie również wykorzystana w toku podejmowania decyzji przez państwowego inspektora sanitarnego o stwierdzeniu choroby zawodowej lub decyzji o braku podstaw do jej stwierdzenia. W związku z powyższym właściwy państwowy inspektor sanitarny, który otrzymał zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej, wszczynałby postępowanie, w szczególności przeprowadzał ocenę narażenia zawodowego oraz sporządzał kartę oceny narażenia zawodowego, którą wraz ze skierowaniem na badania przekazywałby do określonej w rozporządzeniu jednostki orzeczniczej.
Ponadto umożliwiono właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, do którego stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, z późn. zm.).
Ponadto w sposób jednoznaczny wskazuje się, że w przypadkach uznanych przez lekarza za uzasadnione stanem zdrowia pracownika albo byłego pracownika, albo w przypadku śmierci pracownika albo byłego pracownika, lekarz wydaje orzeczenie lekarskie na podstawie dokumentacji medycznej.
Ponadto za zasadne uznano również, że nie zawsze istnieje potrzeba bezpośredniej oceny narażenia u pracodawcy, gdyż w przypadku niektórych jednostek chorobowych wystarczająca jest ocena nadesłanej do organu dokumentacji (np. narażenie zawodowe na nadmierny wysiłek głosowy nauczycieli).
Umożliwi to sprawniejsze rozpoznawanie przypadków ciężej przebiegających, a tym samym umożliwi szybsze uzyskanie świadczeń z tytułu rozpoznania COVID-19 jako choroby zawodowej.
Zainteresowanych tego typu tematyką Członków i Sympatyków Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej zachęcamy do zapoznania się z treścią projektu.
projekt rozporządzenia – https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//3/12344806/12773662/12773663/dokument494955.pdf
link do strony RCL – https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12344806/katalog/12773662#12773662
Komentarze wyłączone.