Interpelacja nr 23643 do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie małych i mikroprzedsiębiorstw, które odnotowują straty w wyniku wprowadzenia ograniczenia handlu w niedziele oraz wysokiej składki ZUS.

Zgłaszający: Urszula Pasławska

Data wpływu: 03-07-2018

Szanowna Pani Minister!

Zwracam się z interpelacją w sprawie małych i mikroprzedsiębiorstw, które odnotowują straty w wyniku wprowadzenia ograniczenia handlu w niedziele oraz wysokiej składki ZUS.

W związku z ograniczeniem handlu w niedziele, wiele małych i mikroprzedsiębiorstw odnotowuje znaczny spadek sprzedaży – nie do odrobienia w inne dni tygodnia. Duże sieci dostosowały się do zmian w prawie, zintensyfikowały sprzedaż online i w inne dni tygodnia niż niedziela oferują atrakcyjne rabaty i promocje. Na zakazie handlu w niedziele zyskały głównie dyskonty i markety, ponieważ tam Polacy robią zakupy na zapas przed niedzielami wolnymi od handlu. Odbywa się to kosztem małych przedsiębiorstw, których obroty spadają. Również sektory takie jak gastronomia wyraźnie tracą na zamknięciu sąsiadujących z nimi punktów handlowych. Odwołując się do podobnych przypadków – na Węgrzech po wprowadzeniu zakazu handlu w niedziele zbankrutowało aż 5 tysięcy sklepów małopowierzchniowych. ….

Sytuację mikroprzedsiębiorców pogarsza także wysokość składki ZUS. Obecnie, w związku ze zbyt wysokimi składkami masowo likwidują oni działalność, lub rejestrują w innych krajach Unii. Szacunki wskazują, że z powodu zbyt wysokich składek około 50 tysięcy z nich zarejestrowało działalność na Łotwie, Słowacji, Litwie lub działają formalnie jako firmy brytyjskie.

W związku z powyższym proszę o odpowiedź na pytania:

– Czy ministerstwo planuje zmianę ustawy ograniczającej handel w niedziele?

– Czy ministerstwo planuje dostosowanie wysokości składki ZUS do dochodu przedsiębiorcy?

– Czy zaplanowane są formy wsparcia dla małych i mikroprzedsiębiorców?

—–

Odpowiedź na interpelację nr 23643 w sprawie małych i mikroprzedsiębiorstw, które odnotowują straty w wyniku wprowadzenia ograniczenia handlu w niedziele oraz wysokiej składki ZUS

Odpowiadający: sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed

Warszawa, 25-07-2018

Odpowiadając na interpelację nr 23643 Pani Poseł Urszuli Pasławskiej w sprawie małych i mikroprzedsiębiorstw, które odnotowują straty w wyniku wprowadzenia ograniczenia handlu w niedziele oraz wysokiej składki ZUS, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Obecnie dokonywana jest wstępna ocena funkcjonowania ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. poz. 305). Ocena ta jest przeprowadzana na podstawie opinii, uwag i wątpliwości zgłaszanych przez różne podmioty objęte działaniem ustawy, a także na podstawie analizy przestrzegania przepisów ustawy prowadzonej przez Państwową Inspekcję Pracy. Należy bowiem wyjaśnić, że kontrolę przestrzegania przepisów ustawy powierzono Państwowej Inspekcji Pracy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 15c ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, do zadań tej Inspekcji należy kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. w zakresie powierzania pracownikom lub zatrudnionym wykonywania pracy w handlu lub wykonywania czynności związanych z handlem w placówkach handlowych. Powyższa ocena służy zebraniu i przeanalizowaniu wszelkich wątpliwości i niejasności, jakie ujawniły się podczas dotychczasowego stosowania przepisów ustawy, a także w czasie przeprowadzania czynności kontrolnych przez inspektorów pracy. Analizie funkcjonowania przepisów ustawy poświęcone było także spotkanie zorganizowane w dniu 27 czerwca br. w Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog”, z udziałem przedstawicieli partnerów społecznych, a także środowisk zainteresowanych problematyką objętą przepisami ustawy. Zebrany materiał zostanie wykorzystany w przypadku podjęcia ewentualnych prac legislacyjnych zmierzających do doprecyzowania, czy też zmiany niektórych przepisów ustawy.

Odnosząc się do kwestii dostosowania składki ZUS do dochodu przedsiębiorcy pragnę wyjaśnić, że osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i spoczywa na nich obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia w okresie od dnia rozpoczęcia do dnia zakończenia prowadzenia działalności w oparciu o zasadę równego traktowania ubezpieczonych. Składki dla takich osób zostały skalkulowane na poziomie gwarantującym ubezpieczonym możliwość otrzymania w przyszłości świadczenia zapewniającego odpowiednie warunki egzystencji.

W systemie ubezpieczeń społecznych funkcjonują już preferencje ułatwiające obywatelom podjęcie działalności gospodarczej. Mając na względzie to, że największe trudności związane z wywiązaniem się z obowiązku opłacania składek mogą wystąpić na początku prowadzenia działalności gospodarczej, wprowadzono w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.) przepisy, które umożliwiają wszystkim osobom rozpoczynającym prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych wykonywania tej działalności, opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne na preferencyjnych warunkach. Ideą przedmiotowej regulacji było wprowadzenie ułatwień w początkowym okresie prowadzenia działalności gospodarczej mających na celu ograniczenie kosztów jej prowadzenia i ograniczenie w ten sposób ryzyka związanego z wchodzeniem na rynek i rozwijaniem firmy.

Odnosząc się do postulatów dotyczących obniżenia składek do ZUS wskazać należy, że z dniem 30 kwietnia br. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646). Zastąpiła ona dotychczas obowiązującą ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wśród rozwiązań zawartych w tej ustawie jest wprowadzenie dodatkowego zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą (tzw. ulga na start), co oznacza wydłużenie okresu preferencyjnego traktowania tych osób fizycznych – o dodatkowe 6 miesięcy. Zgodnie z ustawą osoba fizyczna, która podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie 60 miesięcy od jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. Zastrzega się przy tym, że jest to uprawnienie, z którego osoba taka może zrezygnować, dokonując zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych. Po upływie pierwszych 6 miesięcy działalności osoba fizyczna już jako przedsiębiorca będzie mogła przez kolejne 24 miesiące korzystać z aktualnie obowiązujących preferencji, tzw. małego ZUS, przewidzianych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, co będzie oznaczać możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez pierwsze 2,5 roku na preferencyjnych warunkach bez względu na wiek takiej osoby.

Jednocześnie Sejm RP prawie jednogłośnie przyjął ustawę o zmianie niektórych ustaw w celu obniżenia składek na ubezpieczenia społeczne osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą na mniejszą skalę (druk 2675), który przewiduje uzależnienie wysokości podstawy wymiaru składek od osiąganego przychodu dla osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Warunkiem koniecznym skorzystania z rozwiązania jest m. in. nieprzekraczanie limitu rocznego przychodu w wysokości 30-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Odnosząc się do kwestii form wsparcia dla małych i mikroprzedsiębiorców należy wyjaśnić, że akt prawny, wyznaczający ramy funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia, tj. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018 r. poz. 1265 i 1149) przewiduje kilka instrumentów, bezpośrednio wspierających pracodawców zainteresowanych pozyskaniem/posiadaniem odpowiednio wykwalifikowanych pracowników.

Wsparcie to polega albo na sfinansowaniu kosztów szkolenia/kształcenia osób bezrobotnych w zakresie odpowiadającym potrzebom rynku pracy, w szczególności ściśle dopasowanym do potrzeb pracodawcy, celem umożliwienia podjęcia zatrudnienia u danego pracodawcy, albo na dofinansowaniu kosztów szkoleń/kształcenia pracowników wskazanych przez pracodawcę, w zakresie odpowiadającym potrzebom firmy.

Do pierwszej kategorii wsparcia należą szkolenia bezrobotnych, w tym realizowane w ramach tzw. trójstronnych umów szkoleniowych oraz przygotowanie zawodowe dorosłych, zaś do drugiej kategorii – wsparcie środkami Krajowego Funduszu Szkoleniowego (KFS) kształcenia ustawicznego osób pracujących oraz wsparcie środkami Funduszu Pracy kształcenia zawodowego pracowników młodocianych.

Ponadto, ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oferuje wsparcie dla małych i mikroprzedsiębiorców polegające na refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej opiekuna osoby niepełnosprawnej, a także na udzieleniu pożyczki na utworzenie stanowiska pracy.

Refundację może otrzymać pracodawca, który zobowiąże się do zatrudnienia na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy lub poszukującego pracy niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej opiekuna osoby niepełnosprawnej co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy, przez okres co najmniej 24 miesięcy. Starosta z Funduszu Pracy może zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Pożyczki na utworzenie stanowiska pracy (w ramach programu pożyczkowego „Pierwszy biznes – Wsparcie na starcie”) udzielane są ze środków Funduszu Pracy, w maksymalnej kwocie 6-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Z pożyczki mogą skorzystać pożyczkobiorcy korzystający z pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej, podmioty prowadzące działalność gospodarczą, producenci rolni, a także niepubliczne szkoły i przedszkola. Oprocentowanie pożyczki wynosi 0,25 stopy redyskonta weksli NBP, tj. 0,44% w skali roku. Oprocentowanie ustalone na etapie zawierania umowy pożyczki jest stałe w całym okresie finansowania. Okres spłaty pożyczki wynosi maksymalnie 3 lata. Wymagany okres zatrudnienia na utworzonym stanowisku pracy wynosi 12 miesięcy. Osoby korzystające z pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej, które w ramach pożyczki na utworzenie miejsca pracy utworzą stanowisko pracy dla osoby bezrobotnej skierowanej przez urząd pracy i utrzymają to stanowisko przez co najmniej rok, mogą liczyć na umorzenie pożyczki w wysokości pozostałej do spłaty.

Mam nadzieję, że przedstawione powyżej informacje i wyjaśnienia uzna Pan za satysfakcjonujące i wyczerpujące.

źródło

http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=164517FE&view=S

http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=B32HRU&view=S