Od przewodniczącego Komisji do Spraw Kontroli Państwowej Sejmu RP posła Mariusza Błaszczaka otrzymaliśmy pismo przesłane Komisji przez głównego inspektora pracy, a dotyczące zakresu stosowania rozdziału 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w działalności kontrolnej PIP oraz zakresu przedmiotowego obowiązywania Konwencji Nr 81 MOP w sprawie inspekcji pracy w przemyśle i handlu. Pismo to jest jednym z efektów prowadzonej przez nasze Stowarzyszenie akcji wyjaśniająco-informacyjnej.

Z niekłamanym zdziwieniem i niejaką konsternacją odnotowujemy, iż pismo to (datowane na 17 lipca 2015 r.) praktycznie nie odnosi się do mającego w przedmiotowej kwestii znaczenie fundamentalne, zapadłego niedawno, bo w dniu 26 lutego 2015 r. prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. II GSK 10/14. W liczącym 8 stron piśmie kierowanym do przewodniczącego Komisji, a rozesłanym do wszystkich członków tego gremium – rozstrzygnięciu temu poświęcono raptem… trzy linijki tekstu.

Dla jasności przytaczamy odnośny fragment uzasadnienia tego wyroku NSA: „Polska od momentu przyjęcia Konwencji i jej ratyfikowania systemem inspekcji pracy objęła wszystkie zakłady pracy, a zatem taki stan faktyczny i prawny istniał także w dacie jej ratyfikacji. Powołany więc w skardze kasacyjnej wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 listopada 2009 r., sygn. akt IV SA/GL 973/08 nie ma wprost odniesienia do realiów niniejszej sprawy, gdyż został w nim wyrażony pogląd, zgodnie z którym ratyfikowana przez Polskę Konwencja nr 81 nie ma zastosowania do sektora usług pozahandlowych. Stanowisko wyrażone w tym wyroku ma charakter jednostkowy i nie prezentuje ugruntowanej linii orzecznictwa, na co trafnie zwrócił uwagę Sąd I instancji w niniejszym postępowaniu.” …..

Niestety, naczelnym, a w istocie jedynym argumentem przytaczanym w przedmiotowym piśmie pozostaje w dalszym ciągu ów „jednostkowy i nie prezentujący ugruntowanej linii orzecznictwa” wyrok WSA w Gliwicach i artykuł w nie recenzowanym, branżowym czasopiśmie.

Przypominamy, iż wszystkie inne organy RP, w tym konstytucyjni ministrowie, a nawet zupełnie niedawno sama premier Ewa Kopacz, wszystkie inne instytucje państwa (w tym Prokurator Generalny) oraz wszystkie inne inspekcje europejskie rekomendują i stosują inną niż inspekcja pracy w Polsce interpretację zakresu przedmiotowego Konwencji Nr 81 MOP.

Wobec powyższego, uznając, że jedyny argument godny uwzględnienia w dotychczas zajmowanym stanowisku inspekcji w Polsce, tj. „nieugruntowana linia orzecznicza” przesłał istnieć – wydaję się, że najwyższa pora zmienić i nasze stanowisko, odziedziczone wraz z mizerią finansową (o czym przez lata nie mówiono, a obecnie już nie podlega dyskusji) – po tymże samym byłym głównym inspektorze pracy.

Po raz kolejny apelujemy więc o zmianę tego stanowiska, uwzględniając chociażby oczywisty consensus omnium. Apelujemy o zniesienie jednej z barier utrudniającej efektywne działanie inspekcji pracy w Polsce. Barier zbudowanych wewnątrz samej inspekcji.

Nowych czytelników naszej strony internetowej informujemy, iż problemem osobliwej wykładni zakresu przedmiotowego Konwencji Nr 81 MOP wprowadzonej przez byłego głównego inspektora i stosowanej w PIP do dzisiaj – zajmujemy się od zarania Stowarzyszenia Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej. I podkreślamy, po raz kolejny, iż problemu dobrowolnego samoograniczenia kompetencji nie ma żadna inspekcja europejska.

Problematyka podmiotowego zakresu stosowania Konwencji nr 81 MOP, a także relacji między ustawą z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, a ustawą z dnia 13.04.2007r. o Państwowej Inspekcji Pracy, z uwzględnieniem postanowień Konwencji Nr 81 była przedmiotem naszych wielu pism i wystąpień, a w ślad za tym publikacji na naszej stronie internetowej mi.in. 4.05.2012r., 10.05.2012r., 13.06.2012r, 27.11.2012r., 31.01.2013r., 26.04.2013r., 30.05.2013r., 10.09.2013r., 17.11.2013r., 01.12.2013r., 04.02.2014r., 24.09.2014r., 19.12.2014r., 11.01.2015r., 27.01.2015r. 20.02.2015r., 29.03.2015 r. I niestety, wygląda że to nie koniec tej już nieco przydługiej listy. A może się mylimy…

KKP.210915